بررسی تأثیر آموزش خودمراقبتی بر کنترل عوارض و مصرف دارو و هموگلوبین a۱c نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک

زمینه و هدف: دیابت، بیماری مزمنی است که نیازمند رفتارهای خودمراقبتی ویژه در سراسر عمر است. نوجوانان مبتلا به دیابت نیاز به آموزش خودمراقبتی برای کنترل دیابت و پیش گیری از عوارض آن دارند. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش خودمراقبتی بر عوارض دیابت و هموگلوبین a1c نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک انجام یافته است. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی غیرتصادفی (irct2015051322258n1) است که در مورد 74 نفر از نوجوانان 18-12ساله مبتلا به دیابت نوع یک مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (آزمون 34 نفر و شاهد 40 نفر) قرار گرفتند، انجام یافته است. مداخله آموزشی در 5 جلسه برای گروه آزمون اجرا شد. بعد از آن بیماران به مدت 3 ماه از طریق سرویس های تلفن همراه تحت آموزش و پیگیری قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و بخش «کنترل عوارض و مصرف داروی» پرسشنامه سنجش رفتارهای خودمراقبتی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: قبل از آموزش بین میانگین «کنترل عوارض و مصرف دارو» و میزان هموگلوبین a1c دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). بعد از اجرای برنامه آموزشی اختلاف معناداری بین میانگین «کنترل عوارض و مصرف دارو» و میزان هموگلوبین a1c دو گروه دیده شد (05/0p<). نتیجه گیری: آموزش خودمراقبتی و همچنین پیگیری بعد از جلسات آموزش می تواند موجب کاهش عوارض و کاهش میزان هموگلوبین a1c در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک شود.